Narayana sukta

The Narayana Sukta or Narayana Suktam (IAST: Nārāyaṇa Sūktam) is a hymn propitiating the Supreme Deity-Narayana in Yajurveda. Some commentators see it as a mystical appendix to the Purusha Sukta.[2][3] Narayana, in Hinduism, is considered as the Supreme Truth (Brahman), the thousand-headed, thousand-eyed, and thousand-limbed creator and this hymn is recited to worship Narayana, the universal Self (Paramatman) which is identified with the Brahma (the creator), Vishnu (the all pervading, beneath and beyond absolute - the preserver) and Shiva (the auspicious one - the destroyer), who are aspects of the Supreme Lord and not the different deities.lyrics of this suktam is as follows:

Narayana Sukta

"Whatever all this universe is,
seen or heard of—pervading all this,
from inside and outside alike,
stands supreme the Eternal Divine Being (Narayana).[1]

Part of a series on
Hinduism
Origins
Traditions
Major traditions
Deities
Other major Devas / Devis
Vedic:
Post-Vedic:
Concepts
Worldview
Ontology
God
Mokṣa-related topics:
Mind
Ethics
Practices
Worship, sacrifice, and charity
Meditation
Philosophical schools
Other schools
Gurus, sants, philosophers
Modern
Texts
Divisions
Rigveda:
Yajurveda:
Samaveda:
Atharvaveda:
Society
Four varnas:
Varna-less:
Varna-related topics:
Other society-related topics:
Other topics
Hindu culture
Hinduism and other religions

सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्षं विश्वशंभुवम् । विश्वै नारायणं देवं अक्षरं परमं पदम् ॥

विश्वतः परमान्नित्यं विश्वं नारायणं हरिम् । विश्वं एव इदं पुरुषः तद्विश्वं उपजीवति ॥

पतिं विश्वस्य आत्मा ईश्वरं शाश्वतं शिवमच्युतम् । नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥

नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः । नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः । नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥

यच्च किंचित् जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा । अंतर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥

अनन्तं अव्ययं कविं समुद्रेन्तं विश्वशंभुवम् । पद्म कोश प्रतीकाशं हृदयं च अपि अधोमुखम् ॥

अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्याम् उपरि तिष्ठति । ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥

सन्ततं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् । तस्यान्ते सुषिरं सूक्ष्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥

तस्य मध्ये महानग्निः विश्वार्चिः विश्वतो मुखः । सोऽग्रविभजंतिष्ठन् आहारं अजरः कविः ॥

तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता । सन्तापयति स्वं देहमापादतलमास्तकः । तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥

नीलतोयद-मध्यस्थ-द्विद्युल्लेखेव भास्वरा । नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥

तस्याः शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः । स ब्रह्म स शिवः स हरिः स इन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥

ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृष्ण पिङ्गलम् । ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्षं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥

ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥ ॐ शांति शांति शांतिः ॥

[4]

See also

Notes
  1. Translation from Verse 5 of the Narayana sukta.
  2. David Frawley (16 September 2010). Mantra Yoga and Primal Sound: Secret of Seed (Bija) Mantras. Lotus Press. pp. 158–. ISBN 978-0-910261-94-4. Retrieved 21 July 2012.
  3. The Significance of the Narayana Sukta in Daily Invocations by Swami Krishnananda.
  4. Farrand, Thomas Ashley. Chakra Mantras: Liberate Your Spiritual Genius Through Chanting. Weiser Books, 2006. ISBN 1578633672. P. 40.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.